Harry'nin 3. Yılı
Harry Potter ve Azkaban Tutsağı
Arka Kapak Açıklaması;
Sirius Black adında azılı bir katil, tüyler ürpetici Azkaban kalesinde tam on iki yıl boyunca tutsak kalmıştır. Tek lanetle on üç kişiyi birden öldüren Black'in, Karanlık Lord Voldemort'un hizmetkarı olduğuna kesin gözüyle bakılmaktadır. Bir yolunu bulup Azkaban'dan kaçan Black'in peşinde olduğu bir tek kişi vardır: Harry Potter. Harry, büyücülük okulunun sihirli duvarları arasındayken, arkadaşları ve öğretmenleriyle birlikteyken bile güvende değildir. çünkü aralarında bir hain olabilir.
Okuldaki üçüncü yılında Harry'yi, yeni bir Karanlık Sanatlara Karşı Savunma öğretmeni, ilk kez alacağı Kehanet dersi, heyecanlı Quidditch maçları ve büyücülük köyü Hogsmeade bekliyor. Ama Harry'nin öncelikle Sirius Black'in elinden kurtulması gerek. Harry Potter ve Azkaban Tutsağı, beklenmedik gelişmelerle her sayfasında okuru biraz daha şaşırtan, biraz daha heyecanlandıran bir kitap.
Bölüm İsimleri;
BİRİNCİ BÖLÜM Baykuş Postası
İKİNCİ BÖLÜM Marge Hala’nın Büyük Hatası
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Hızır Otobüs
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Çatlak Kazan
BEŞİNCİ BÖLÜM Ruh Emici
ALTINCI BÖLÜM Pençeler ve Çay Yaprakları
YEDİNCİ BÖLÜM Gardıroptaki Böcürt
SEKİZİNCİ BÖLÜM Şişman Hanım’ın Kaçışı
DOKUZUNCU BÖLÜM Acı Yenilgi
ONUNCU BÖLÜM Çapulcu Haritası
ON BİRİNCİ BÖLÜM Ateşoku
ON İKİNCİ BÖLÜM Patronus
ON ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Gryffindor - Ravenclaw
ON DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Snape’in Kini
ON BEŞİNCİ BÖLÜM Quidditch Finali
ON ALTINCI BÖLÜM Profesör Trelawney’in Kehaneti
ON YEDİNCİ BÖLÜM Kedi, Fare ve Köpek
ON SEKİZİNCİ BÖLÜM Aylak, Kılkuyruk, Patiayak ve Çatalak
ON DOKUZUNCU BÖLÜM Lord Voldemort’un Hizmetkârı
YİRMİNCİ BÖLÜM Ruh Emici Öpücüğü
YİRMİ BİRİNCİ BÖLÜM Hermione’nin Sırrı
YİRMİ İKİNCİ BÖLÜM Yine Baykuş Postası
Kitaptan Bir Bölüm;
Quidditch Finali
"Bana - bana bunu gönderdi/' dedi Hermione, mektubu uzatarak.
Harry mektubu aldı. Parşömen nemliydi, iri iri gözyaşları mürekkebi öyle kötü dağıtmıştı ki, bazı yerleri okumak iyice zorlaşmıştı.
Sevgili Hermione,
Kaybettik. Onu Hogwarts'a geri getirmeme izin verdiler, infaz tarihi henüz belli değil. C«?a, Londra'yı çok sevdi. Bize yardımını unutmayacağım. Hagrid
"Bunu yapamazlar," dedi Harry. "Yapamazlar. Şah-gaga tehlikeli değil."
"Malfoy'un babası Komite'yi korkutarak yaptırdı bunu," dedi Hermione, gözlerini silerek. "O nasıl biri, biliyorsunuz. Ötekilerin de hepsi titrek yaşlı ahmaklar, korktular. Gerçi bir temyiz olacak, hep olur. Ama
345
ben umut görmüyorum... hiçbir şey değişmiş olmayacak."
"Hayır, olacak," dedi Ron hiddetle. "Bu defa burur işi tek başına yapman gerekmeyecek, Hermione. Ben yardım edeceğim."
-'Ah, Ron!"
Hermione kollarını Ron'un boynuna doladı ve kendini tamamen koy verdi. Dehşete düşen Ron, onun başını beceriksizce okşamaya koyuldu. Sonuu-ta, Hermione onu bırakıp geri çekildi.
"Ron, Scabbers için çok çok üzgünüm," dedi ağlayarak.
"Ee - şeyy - yaşlıydı zaten," dedi Ron. Hermione'nin onu bırakmış olmasından çok rahatlamış görünüyordu. "Aynca pek bir işe de yaramıyordu. Kim bilir, belki annemle babam şimdi bana bir baykuş alır."
Black'in binaya ikinci kez girişinden sonra öğrencilere dayatılan güvenlik önlemleri, Harry, Ron ve Her-mione'nin akşamları gidip Hagrid'i ziyaret etmelerini imkânsız hale getirmişti. Onunla konuşmak için tek fırsatları, Sihirli Yaratıkların Bakımı dersleriydi.
Hagrid, kararın yarattığı şokla uyuşmuş gibi görünüyordu.
"Hep benim suçum. Dilim tutuldu. Hepsi siyah cüppeleri içinde orada oturuyorlardı, bense ha bire notlarımı düşürüyordum, o benim için baktığın tarihler
346
var ya, Hermione, onları unutuyordum. Sonra Lucius Malfoy ayağa kalkıp söyleyeceklerini söyledi, Komite de o onlara ne dediyse aynen yaptı..."
"Daha temyiz var!" dedi Ron hiddetle. "Henüz pes etme, biz üstünde çalışıyoruz!"
Sınıftaki diğer öğrencilerle birlikte şatoya dönüyorlardı. Az ötede Malfo/u görebiliyorlardı, Crabbe ve Goyle'la yürüyor, ikide bir dönüp arkasına bakıyor ve alaylı alaylı gülüyordu.
"Yaran yok, Ron," dedi Hagrid üzgün üzgün. Şatonun merdivenlerine varmışlardı. "O Komite Malfoy'un avucunun içinde. Ben sadece Gaga'nın kalan vaktinin ömrünün en güzel günleri olmasını sağlayayım diyorum. Bunu ona borçluyum..."
Hagrid arkasını dönüp kulübesine doğru yürümeye başladı. Yüzü mendiline gömülüydü.
"Şuna bakın, nasıl da zırlıyor!"
Malfoy, Crabbe ve Goyle şato kapılarının hemen içinde durmuş, dinliyorlardı.
"Hayatınızda böyle zavallı bir şey gördünüz mü?" dedi Malfoy. "Bir de öğretmenimiz olacak!"
Hem Harry hem de Ron öfkeyle Malfoy'a doğru hamle etti, ama Hermione onlardan çabuk davranmıştı -ŞLAP!
Bütün gücüyle Malfoy'un suratına bir tokat atmıştı. Malfoy sendeledi. Harry, Ron, Crabbe ve Goyle afallayıp kalmışlardı. Hermione yine elini kaldırdı.
"Bir daha sakın Hagrid'e zavallı deme, seni iğrenç -seni kötü kalpli -"
347
"Hermione!" dedi Ron cılız bir sesle. Hermione bir tokat daha atmaya yeltenirken elini yakalamaya çalıştı.
"Bırak, Ron!"
Hermione asasını çıkardı. Malfoy geriledi. Crabbe ve Goyle tamamen şaşkın halde, ona bakarak komut beklediler.
Malfoy, "Yürüyün," diye mırıldandı ve üçü zindana giden geçitte kayboldu.
"Hermione!" dedi Ron yine. Hem afallamış, hem de etkilenmiş bir hali vardı.
"Harry, Quidditch finalinde onları yenseniz iyi olur!" dedi Hermione tiz bir sesle. "Yenin, çünkü Slythe-rin'in kazandığını görmeye dayanamam!"
"Muska dersi başlıyor," dedi Ron. Hâlâ Hermi-one'ye faltaşı gibi açılmış gözlerle bakıyordu. "Gitsek iyi olacak."
Aceleyle mermer merdivenlerden çıkıp Profesör Flitwick'in sınıfının yolunu tuttular.
Harry sınıfın kapısını açtığında, "Geç kaldınız, çocuklar!" dedi Profesör Flihvick paylarcasına. "Haydi, girin, asalarınızı çıkarın, bugün Neşelendirme Büyüleri'ni deniyoruz. Çiftlere ayrıldık bile -"
Harry ve Ron hemen arka taraftaki bir sıraya gittiler ve çantalarını açtılar. Ron dönüp arkasına baktı.
"Hermione nerede?"
Harry de etrafına bakındı. Hermione sınıftan içeri girmemişti, oysa Harry kapıyı açtığında hemen yanı başındaydı.
348
"Garip," dedi Harry, Ron'a bakarak. "Belki - belki tuvalete falan gitmiştir, ha?"
Ama Hermione bütün ders boyunca ortaya çıkmadı.
"Bir Neşelendirme Büyüsü onun da işine yarayabilirdi," dedi Ron. Öğle yemeği için sınıftan çıkmışlardı, hepsinin ağzı kulaklarındaydı - Neşelendirme Büyüleri onlarda büyük bir hoşnutluk duygusu yaratmıştı.
Hermione öğle yemeğinde de yoktu. Elmalı pastalarım bitirdiklerinde Neşelendirme Büyüleri'nin etkisi geçmeye yüz tutmuş, Harry ve Ron yavaş yavaş endişelenmeye başlamışlardı.
"Malfoy ona bir şey yapmış olmasın sakın?" dedi Ron kaygıyla, Gryffindor Kulesi'nin merdivenlerini çıkarlarken.
Güvenlik ifritlerinin yanından geçtiler, Şişman Ha-nım'a parolayı söylediler ("Boşboğaz") ve portre deliğinden geçip ortak salona girdiler.
Hermione masada oturmuş, mışıl mışıl uyuyordu. Başını önünde açık duran Aritmansi kitabına yaslamış-tı. Gidip iki yanına oturdular. Harry onu dürterek uyandırdı.
"N-ne?" dedi Hermione. Sarsılarak uyanıp telaşla etrafına bakınmaya başladı. "Vakit geldi mi? Ha-hangi ders var şimdi?"
"Kehanet, ama daha yirmi dakika var," dedi Harry. "Hermione, niye Muska'ya gelmedin?"
"Ne? Yo, olamaz!" diye cıyakladı Hermione. "Muska'ya girmeyi unuttum!"
349
"Ama nasıl unutursun?" dedi Harry. "Sınıfın kapısına gelene kadar bizimle birlikteydin!"
"İnanamıyorum!" diye sızlandı Hermione. "Profesör Flitwick kızdı mı? Aman, hep Malfoy'un yüzünden. Aklım ondaydı, ipin ucunu kaçırdım!"
"Biliyor musun, Hermione?" dedi Ron, Hermi-one'nin yastık niyetine kullandığı kocaman Aritmansi kitabına bakarak. "Bence sen elden gidiyorsun. Çok fazla şey yapmaya çalışıyorsun."
"Hayır, hiç de değil!" dedi Hermione, saçım gözlerinin önünden çekip çaresizce çantasını arayarak. "Bir yanlışlık yaptım, hepsi bu! Hemen gidip Profesör Flit-wick'i görsem ve özür dilesem iyi olur... Kehanet'te görüşürüz!"
Hermione onlara yirmi dakika sonra, Profesör Tre-lawney'nin sınıfına çıkan merdivenin başında katıldı. Son derece hırpalanmış görünüyordu.
"Neşelendirme Büyüleri'ni kaçırdığıma inanamıyorum! Şimdi kesin sınavda çıkar. Profesör Flitwick öyle bir imada butundu!"
Beraberce merdivenleri çıkıp loş, boğucu kule odasına girdiler. Bütün küçük masaların üzerinde içi inci beyazı sisle dolu birer kristal küre parlıyordu. Harry, Ron ve Hermione sallanan bir masaya beraberce oturdular.
"Kristal kürelere önümüzdeki sömestre kadar başlamıyoruz sanıyordum," diye mırıldandı Ron, Profesör Trelawney oralarda bir yerde mi diye etrafına bakınarak.
